Wraz z szybkim rozwojem nowoczesnych technologii uzależnienie od internetu staje się coraz powszechniejszym problemem.
Istnieją różne rodzaje uzależnienia od internetu. Jedna z pierwszych badaczek uzależnienia od internetu, dr Kimberly Young wyróżniła pięć jego rodzajów:
- erotomanię internetową – cyberseks,
- socjomanię internetową – uzależnienie od internetowych kontaktów społecznych,
- uzależnienie od sieci internetowej – np. uzależnienie od gier sieciowych, hazardowych, aukcji, zakupów on-line,
- przeciążenie informacyjne – poszukiwanie nowych informacji, przeszukiwanie baz danych,
- uzależnienie od komputera – m.in. uzależnienie od gier komputerowych.
Kto może być narażony na uzależnienie?
- Dzieci – szczególnie od gier on-line,
- Nastolatkowie – mają dostęp do Internetu w swoich smartfonach, niekontrolowany i nieograniczony przez rodziców,
- Dorośli – szczególnie młodzi ludzie – studenci, osoby bez pracy,
- Kobiety zajmujące się domem – szukające informacji, porad lub rozrywki,
- Osoby samotne.
Objawy uzależnienia:
- Silne poczucie przymusu ciągłego sprawdzania informacji na portalach społecznościowych, poczty elektronicznej, korzystania z gier on-line czy czatu.
- W przypadku braku dostępu do internetu objawy zespołu abstynencyjnego (np. agresja, niepokój, rozdrażnienie, wewnętrzne rozbicie, apatia, bezsenność itp.).
- Utrata zainteresowań (hobby) istniejących przed uzależnieniem się.
- Brak chęci do spotkań ze znajomymi, przyjaciółmi, rówieśnikami.
- Przedkładanie wirtualnych znajomości nad realnymi.
Rozpoznanie przynajmniej trzech z powyższych objawów u siebie bądź u osoby bliskiej może być niepokojące i powinno być pierwszym sygnałem do interwencji.
Terapia.
Terapia osób uzależnionych od internetu polega przede wszystkim na pracy z psychologiem. W przypadku młodych, niepełnoletnich osób pierwsze spotkanie odbywa się z udziałem rodziców i rodzeństwa osoby uzależnionej. Jak w przypadku każdego nałogu odstawienie osoby uzależnionej od internetu będzie dla niej bolesne. Praca ukierunkowana jest na wzmocnienie i rozwój umiejętności pomocnych w utrzymaniu zmiany, np. radzenia sobie z chęcią wejścia do internetu czy ograniczenia czasu pobytu w sieci, umiejętności radzenia sobie ze stresem (w postaci technik rozwiązywania problemów i technik relaksacyjnych), nauki umiejętności społecznych, a w szczególności nawiązywaniu relacji z innymi ludźmi.
Czas trwania terapii jest uzależniony od potrzeb indywidualnych pacjenta. Przy częstotliwości jedno spotkanie terapeutyczne na tydzień, preferowanym minimum jest okres sześciu miesięcy.