Terapia DDA – na czym polega i jakie daje efekty?

Syndrom DDA, czyli Dorosłe Dzieci Alkoholików, to zespół cech osobowościowych i zachowań, które często rozwijają się u osób, które dorastały w rodzinach, gdzie przynajmniej jeden z rodziców miał problem z alkoholizmem.

Objawy osób z DDA

Osoby z syndromem DDA mogą doświadczać różnych trudności emocjonalnych i społecznych, takich jak:

1. Niska samoocena – często czują się niepewnie i mają problem z docenieniem własnej wartości;
2. Trudności w wyrażaniu uczuć – mogą mieć problem z identyfikacją i wyrażaniem swoich emocji, co wynika z konieczności tłumienia ich w dzieciństwie;
3. Tendencja do przejmowania nadmiernej odpowiedzialności – często czują, że muszą być odpowiedzialni za innych, co może prowadzić do przemęczenia i zaniedbywania własnych potrzeb;
4. Problemy z ustanawianiem granic – mogą mieć trudności z określeniem, gdzie kończą się ich potrzeby i zaczynają potrzeby innych;
5. Trudności w budowaniu i utrzymywaniu zdrowych relacji – mogą wybierać partnerów, którzy mają problemy z uzależnieniami lub innymi trudnościami, powtarzając wzorce z dzieciństwa;
6. Skłonność do perfekcjonizmu – mogą stawiać sobie bardzo wysokie wymagania, dążąc do bycia “idealnymi” w różnych aspektach życia;
7. Lęk i obawy przed porzuceniem – mogą obawiać się, że zostaną opuszczeni, jeśli nie spełnią oczekiwań innych;
8. Trudności z zaufaniem – mogą mieć problem z budowaniem zaufania do innych ludzi, co jest wynikiem niestabilnych relacji w rodzinie;
9. Skłonność do zachowań kompulsywnych – mogą rozwijać różne zachowania kompulsywne, takie jak nadmierne jedzenie, pracoholizm czy zakupoholizm, jako sposób na radzenie sobie ze stresem;
10. Poczucie winy i wstydu – mogą czuć się winni za sytuację w rodzinie lub wstydzić się przeszłości.

Te objawy i cechy mogą prowadzić do różnych trudności w życiu dorosłym, na przykład problemów w relacjach zawodowych czy osobistych.

Jak wygląda pomoc DDA?

Radzenie sobie z syndromem DDA wymaga zrozumienia problemu i często wsparcia specjalistycznego. Oto kilka kroków, które mogą pomóc:

1. Zrozumienie problemu: uświadomienie sobie, że problemy, z którymi się zmaga, mogą wynikać z dorastania w rodzinie alkoholika;
2. Wsparcie psychologiczne: terapia u specjalisty może pomóc w przepracowaniu doświadczeń z dzieciństwa i rozwoju zdrowszych strategii radzenia sobie z emocjami;
3. Grupy wsparcia: udział w grupach wsparcia dla osób z podobnymi doświadczeniami może przynieść ulgę i poczucie zrozumienia;
4. Edukacja: czytanie książek i materiałów edukacyjnych na temat syndromu DDA może pomóc w lepszym zrozumieniu siebie i swoich reakcji;
5. Ustawianie granic: nauka stawiania granic i dbania o własne potrzeby jest kluczowa w budowaniu zdrowych relacji.

Pamiętaj, że każda osoba jest inna i to, co pomaga jednym, może nie działać dla innych. Ważne jest, aby znaleźć odpowiednią formę pomocy, która będzie odpowiadała indywidualnym potrzebom

Terapia DDA

Terapia osób z syndromem DDA (Dorosłych Dzieci Alkoholików) jest procesem złożonym i dostosowanym do indywidualnych potrzeb pacjenta. Oto kilka kluczowych elementów, które mogą być częścią terapii:

1. Terapia indywidualna: pozwala na dogłębne zrozumienie problemów osoby z DDA i pracę nad osobistymi trudnościami w bezpiecznym środowisku z terapeutą;
2. Terapia grupowa: umożliwia dzielenie się doświadczeniami z innymi osobami, które mają podobne przeżycia, co może przynieść ulgę i poczucie zrozumienia;
3. Praca nad emocjami: pomaga w identyfikacji i wyrażaniu uczuć, co często jest trudnością dla osób z DDA;
4. Rozwijanie umiejętności społecznych: Skupia się na budowaniu zdrowych relacji i komunikacji z innymi;
5. Ustawianie granic: nauka stawiania granic jest ważna, aby nie przejmować na siebie zbyt dużej odpowiedzialności i dbać o własne potrzeby;
6. Praca nad poczuciem własnej wartości: pomaga w budowaniu zdrowej samooceny i poczucia własnej wartości;
7. Zrozumienie wpływu przeszłości: uświadomienie sobie, jak doświadczenia z dzieciństwa wpłynęły na obecne życie i zachowania.

Podstawowym założeniem terapii jest szczera chęć poddania się jej i otwarcia przed terapeutą. Celem jest udzielenie wsparcia i uświadomienie, że nie ponosi się odpowiedzialności za zachowania i uczucia innych osób. Terapia może być prowadzona zarówno indywidualnie, jak i grupowo, w zależności od preferencji i potrzeb osoby z DDA.